Արման Բաբաջանյանը Լևոն Տեր֊Պետրոսյանի մասին գրում է. Նա, ով ինքը ժամանակին դավաճանեց իր սկզբունքներն ու ճողոպրեց իշխանությունից, անտեր թողնելով իր ժողովրդին, երկու հրաժարականի պահանջին ու հայհոյանքին չդիմանալով, չի համակերպվում իրողության հետ, որ ժողովրդի քվեն կրողը ժողովրդին անտեր չթողեց։ Պարոն Բաբաջանյան 1998թ֊ ին դուք դեռ շատ երիտասարդ եք եղել և լավ չեք հասկացել, որ ղարաբաղի հարցի լուծման փուլային տարբերակին, որը մինչ օրս կատարված բոլոր առաջարկներից ամենահայանպաստն է եղել, ձեր նշած անձինք հակադրում էին շատ ավելի հայանպաստ, սակայն անիրագործելի ծրագիր և պնդում էին, որ իրենք դա անպայման կիրագործեն։ Նախագահը իր հրաժարականով տվեց նրանց այդ հնարավորությունը։ Իր անձնականը զոհաբերելով պետության շահերին, քանի որ չէր փորձում կառչել իշխանությունից, ոմանց նման, անձնական շատ բան կորցնելու վախերից։ Անցած 23 տարում բոլորիս աչքի առաջ տեղի ունեցավ այն, որից ցանկացած բանական մարդը կարող է եզրակացնել, որ հետզհետե ղարաբաղյան հարցի մեր օգտին լուծման հնարավորությունները նվազում են, ինչի մասին դուք էլ ընդամենը երկու ամիս առաջ իրավացիորեն նշել էիք և գովեստի խոսքեր շռայլել առաջին նախագահի հասցեին։Հիմա երկրին պատած այս պատուհասությունից դուրս գալու ռացիոնալ ելք է առաջարկում առաջին նախագահը, ընդ որում ստեղծված իրավիճակում նաև վարչապետի անձնական անվտանգության մասին մտածելով։ Եվ դուք ամենապոպուլիստական ձևակերպումներով փորձում եք նսեմացնելով, առաջին նախագահին էժանագին դիվիդենտներ շահել, ինչը ինձ թույլ է տալիս եզրակացնելու, որ դուք ոչինչ դաս չեք քաղել մեր անկախ պետության եռեսունամյա պատմությունից և Լևոն Տեր֊Պետրոսյանի անունը տալով քո տերերի, այդ թվում Նիկոլի նման, փոձում եք ինքնահաստատվել, ինչը շատ ժամանակավոր է և երերուն, կամ ճոճկան։ Լրջացեք։
