Աստղիկ Սարգսյանի թարգմանությամբ, լույս է տեսել ս.թ. ապրիլի 15-ին վախճանված ամերիկահայ հայտնի պատմաբան-իրանագետ, Կարնեգի ընկերության նախագահ, անցյալում՝ Բրաունի համալսարանի ռեկտոր, Նյու Յորքի հանրային գրադարանի տնօրեն Վարդան Գրիգորյանի «Տուն տանող ճանապարհը. Իմ կյանքի պատմությունը» գիրքը (Երեւան, Newmag, 2021), որի անգլերեն բնագիրը, «The Road to Home: My Life and Times» վերնագրով, հրատարակվել էր Նյու Յորքում 2003 թվականին։
Կարծում ենք, ընթերցողին կհետաքրքրեն անգլերեն բնագրի հրատարակման առիթով ժամանակին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի եւ Վարդան Գրիգորյանի փոխանակած հետեւյալ նամակները.
«ՊրոֆեսորՎարդանԳրիգորյանին.— Սիրելի Վարդան, հանդգնում եմ անունով դիմել Ձեզ, որովհետեւ այդ իրավունքն ինձ տվեց Ձեր Road-ի ընթերցանությունը։ Այնտեղ ես հայտնաբերեցի ինձ հարազատ մանկական տպավորություններ, հարազատ նվիրում, հարազատ սրբություններ։ Ոչ մի շինծու արտահայտություն, ոչ մի ցուցամոլություն, ոչ մի կեղծ հոգեվիճակ. միայն ազնիվ, բարի եւ լայնախոհ ինքնաբացահայտում։ Հիացած եմ Ձեր անմիջականությամբ, անսպառ եռանդով ու ոգեշնչող լավատեսությամբ։ Գրքի ծննդյան առթիվ ի դեմս Ձեզ շնորհավորում եմ մեր ժամանակի մեծագույն մտավորականներից մեկին, որի հետ բախտ եմ ունեցել թեկուզ թռուցիկ ծանոթություն ունենալու։ Անկեղծ հարգանքով՝ Լեւոն Տեր-Պետրոսյան։ 28 նոյեմբեր, 2003թ., Երեւան» («Գիտնականը եւ Նախագահը. Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի 75-ամյակի առթիվ», Անտարես-Երեւան, 2019, էջ 45)։
«ՄեծարգոԼեւոնՏեր-Պետրոսյանին, ՀայաստանիՀանրապետությանԱռաջինՆախագահին.— Ձերդ Գերազանցություն, խորապես զգացված եմ 2003թ. նոյեմբերի 28-ի Ձեր նամակից, որը ԱՄՆ հասավ որոշ ուշացումով։ Ես դեռեւս մեծ հուզմունքով հիշում եմ ԱՄՆ կատարած Ձեր առաջին այցը, երբ ես պատիվ ունեցա Ձեզ ներկայացնել Նյու Յորքի հայ համայնքի առջեւ։ Հայաստանը կունենա շատ նախագահներ, բայց առաջինի կարգավիճակը մի բան է, որ ոչ ոք չի կարող փոխարինել։ Ես մեծապես երախտապարտ եմ հանուն Հայաստանի եւ հայ ժողովրդի գործադրած Ձեր ջանքերի համար, ինչպես նաեւ իմ գրքի վերաբերյալ Ձեր արտահայտած բարի զգացումների համար։ Ձեր նկատմամբ խորին հարգանքով եւ Նոր տարվա բարեմաղթություններով՝ Ձեր Վարդան Գրիգորյան, 10 Փետրվարի 2004թ.» (նույն տեղում, էջ 44)։
ilur.am